حسن بن احمد بن حسین بن سهل عطار، مکنی به ابوالعلاء. شیخ همدان و امام عراقیان در قرأات در قرن ششم هجری. رجوع به ابوالعلاء (حسن بن...) در همین لغت نامه و مأخذ ذیل شود: الاعلام زرکلی. طبقات الحفاظ سیوطی. غایه النهایه. التبیان
حسن بن احمد بن حسین بن سهل عطار، مکنی به ابوالعلاء. شیخ همدان و امام عراقیان در قرأات در قرن ششم هجری. رجوع به ابوالعلاء (حسن بن...) در همین لغت نامه و مأخذ ذیل شود: الاعلام زرکلی. طبقات الحفاظ سیوطی. غایه النهایه. التبیان
حسن بن احمد بن حسن بن احمد بن محمد بن سهل بن سلمۀ عطار از مردم شهر همدان. او در نحو و لغت و علوم قرآن و حدیث و زهد و نیکو طریقتی و تمسک به سنن، امام وقت خویش بود. وجوه قراآت به بغداد از حسین دبّاس و هم در اصفهان از دیگر قراآن بیاموخت و از ابوعلی حداد و ابوالقاسم بن بیان و نیز بخراسان از ابی عبدالله القراوی حدیث شنود و حفاظ و بزرگان حدیث از وی اخذ روایت کردند. سپس به مسقطالرأس خویش همدان بازگشت و تا پایان عمر وقت خویش بقرآن و حدیث حصر کرد. و بر دیگر حفاظ عصر در انساب و تواریخ و رجال برتری داشت. و در انواع علوم تصانیف کرد و کتاب جمهره را از بر داشت. و با اینهمه متصف بعفت بود و با کسان مراوده نداشت و هیچ مدرسه و تکیه ای نپذیرفت و درس ب خانه خویش می گفت. وصیت او در آفاق و اقطار برفت و در دلهای خاص و عام منزلتش عظیم گشت و چون بر رهگذری میگذشت تا کودکان و جهودان باحترام وی برپای میخاستند و وی را دعا میگفتند و سنت را شعار خویش داشت و هیچگاه بی وضوء مس حدیث نکرد. مولد او 14 ذیحجۀ سال 488 هجری قمری و وفات او در 81 سالگی بشب پنجشنبه 14 جمادی الاولی 569 هجری قمری بود. و یافعی گوید او را در قراآت و حدیث تصانیفی است در مجلدات کثیره و از آن جمله است کتاب زادالمسافر در پنجاه مجلد. و رجوع به حسن... شود
حسن بن احمد بن حسن بن احمد بن محمد بن سهل بن سلمۀ عطار از مردم شهر همدان. او در نحو و لغت و علوم قرآن و حدیث و زهد و نیکو طریقتی و تمسک به سنن، امام وقت خویش بود. وجوه قراآت به بغداد از حسین دبّاس و هم در اصفهان از دیگر قراآن بیاموخت و از ابوعلی حداد و ابوالقاسم بن بیان و نیز بخراسان از ابی عبدالله القراوی حدیث شنود و حفاظ و بزرگان حدیث از وی اخذ روایت کردند. سپس به مسقطالرأس خویش همدان بازگشت و تا پایان عمر وقت خویش بقرآن و حدیث حصر کرد. و بر دیگر حفاظ عصر در انساب و تواریخ و رجال برتری داشت. و در انواع علوم تصانیف کرد و کتاب جمهره را از بر داشت. و با اینهمه متصف بعفت بود و با کسان مراوده نداشت و هیچ مدرسه و تکیه ای نپذیرفت و درس ب خانه خویش می گفت. وصیت او در آفاق و اقطار برفت و در دلهای خاص و عام منزلتش عظیم گشت و چون بر رهگذری میگذشت تا کودکان و جهودان باحترام وی برپای میخاستند و وی را دعا میگفتند و سنت را شعار خویش داشت و هیچگاه بی وضوء مس حدیث نکرد. مولد او 14 ذیحجۀ سال 488 هجری قمری و وفات او در 81 سالگی بشب پنجشنبه 14 جمادی الاولی 569 هجری قمری بود. و یافعی گوید او را در قراآت و حدیث تصانیفی است در مجلدات کثیره و از آن جمله است کتاب زادالمسافر در پنجاه مجلد. و رجوع به حسن... شود
